Architektura
Obiekt nie zmienił swego wyglądu i zachowany jest w swej pierwotnej postaci. Założono go na planie prostokąta, z fasadą na krótszym boku od strony południowej. Przednia i tylna część została lekko poszerzona o ryzality, a całość zwieńczono mansardowym dachem krytym dachówką ceramiczną. Szkoła otrzymała skromną secesyjną szatę architektoniczną. Na osi trójkondygnacyjnej fasady umieszczono obszerny otwór wejściowy z wejściem po schodkach, zamknięty odcinkiem łuku, ujęty w dwa zwężające się ku górze profilowane filary z kamiennymi wazami na szczycie oraz daszek w kształcie łuku pokryty dachówką karpiówką. Wejście zostało zamknięte całkowicie przeszkloną wielokwaterową drewnianą stolarką z dwoma skrzydłami drzwiowymi i nadświetlem oddzielonym falistym ślemieniem. Środkową część pięter wypełniają po trzy duże wielokwaterowe okna, na drugim piętrze nieco wyższe, z zastosowaniem linii łuku w stolarce. Oś główną wieńczy faliście zakończony szczyt z oculusem w centrum ujętym w dwa pilastry, umieszczony ponad gzymsem na wysokości połaci dachowej. Po bokach szczytu widoczne są dwie lukarny. Boczne partie fasady zostały potraktowane dość surowo. Ponad cokołem umieszczono trzy poziome profile w formie wałków, biegnące na całej długości wszystkich elewacji. Na ich wysokości, po obu stronach wejścia znajdują się po dwa wąskie prostokątne okna oddzielone od siebie cementowym słupkiem lecz ujęte we wspólną profilowaną opaskę. Powyżej nich gładkie ściany bez otworów zostały zaakcentowane dwiema dużymi prostokątnymi płycinami w cementowych profilach. Podział pionowy fasady zaznaczono czterema lizenami. Pozostałe elewacje zostały wypełnione otworami okiennymi. Po wschodniej stronie znajduje się dodatkowo niewielki ryzalit z klatką schodową, wobec czego elewacje na dłuższych bokach nie są jednakowe: wschodnia na dwanaście, zaś zachodnia – trzynaście osi.
Działka z budynkiem szkoły posiadała ogrodzenie z murowaną bramą i furtkami, o analogicznych jak na fasadzie falistych kształtach, rozebrane prawdopodobnie w czasie przebudowy ulicy w latach 40. XX wieku. Jego wygląd zachował się na fotografii z 1938 roku.
