POMNIK POLEGŁYCH UŁANÓW KSIĘCIA JÓZEFA PONIATOWSKIEGO
skrzyżowanie ul. Obywatelskiej i Spółdzielczości Pracy
Pomnik został wystawiony na miejscu bitwy stoczonej 14 maja 1809 przez ułanów księcia Józefa Poniatowskiego, pod dowództwem pułkownika Dominika Dziewanowskiego, z wycofującymi się z Lublina oddziałami austriackimi. Obecny wygląd jest wynikiem przeróbek przeprowadzanych w XIX i XX wieku.
Budowlę stanowi murowana kolumna na cokole, zwieńczona czterospadowym daszkiem z metalowym krzyżem, otoczona podwójnym ogrodzeniem: żeliwnym płotem z murowanymi słupkami zwieńczonymi wazonami oraz niskim murkiem z łańcuchem rozpiętym na żeliwnych słupkach.
Wejście w zewnętrznym ogrodzeniu prowadzi przez bramkę flankowaną dwoma murowanymi słupkami, na których umieszczono figurki klęczących dzieci w pozie modlitewnej.
Na słupkach znajdują się również owalne żeliwne płytki malowane na złoto, z podpisanym wizerunkiem Matki Boskiej Bolesnej na lewym oraz motywami chusty św. Weroniki, sercem Matki Boskiej Bolesnej i inskrypcją OKAŻ NAM PANIE OBLICZE TWOJE A BĘDZIEMY ZBAWIENI na prawym słupku.
Na cokole kolumny widnieje żeliwna tablica z wypukłymi literami malowanymi na złoto:
TU / SPOCZYWAJĄ ZWŁOKI / UŁANÓW POLSKICH Z KORPUSU / KSIĘCIA J. PONIATOWSKIEGO / POLEGŁYCH W POTYCZCE / Z AUSTRYJAKAMI D. 14 MAJA 1809.
Na południowym boku cokołu widać żeliwną tarczę herbową z orłem. Najbardziej charakterystyczny jest jednak owalny, repusowany w blasze wizerunek św. Rozalii, umieszczony w górnej części kolumny, zamknięty drzwiczkami z szybą. Na jego ramie można przeczytać inskrypcję: ŚWIĘTA ROZALIO MÓDL SIĘ ZA NAMI 1852.
Przedstawienie świętej jako patronki chroniącej od zarazy zostało tu umieszczone zapewne w następstwie wybuchu epidemii cholery w Lublinie 1848 roku.
Bibliografia:
Ożóg K. S., Pomniki Lublina, Lublin 2014