Jego zbiory
Znany był z zamiłowania bibliofilskiego, przez lata poszukiwał i gromadził starodruki, rękopisy, rzadkie egzemplarze książek, mapy i ryciny. Wśród nich znalazły się kolejne druki lubelskich oficyn drukarskich oraz zamojskich z XVII, XVIII i XIX wieku. Do najcenniejszych pozycji w jego zbiorach należy najstarszy druk z pierwszej lubelskiej drukarni Pawła Konrada z 1630 Słonecznik albo porównanie woli ludzkiej z wolą bożą Jeremiego Drexeliusa, z dedykacją dla Anny Katarzyny Królewny Polskiej oraz druk z drukarni Jana Wieczorkowicza Skarb nigdy nie przebrany kościoła Ś. Katolickiego krzyż Pański autorstwa o. Pawła Ruszla z 1656 roku. Posiadał również najstarszy widok Lublina, opublikowany po raz pierwszy w dziele Georga Brauna i Abrahama Hogenberga Civitates Orbis Terrarum w Kolonii w 1618, który później sam wydał w 1901 z tłumaczeniem tekstów i własnym komentarzem. Jego bogaty księgozbiór liczył 11 775 tomów, w tym 3 556 starych druków z 27 inkunabułami, 693 rękopisy, około 600 map, atlasów i rycin. Wszystko to przechowywał w swoim czteropokojowym mieszkaniu przy ul. Gubernatorskiej (obecnie ul. Kościuszki).
Łopacińskiego najczęściej można było spotkać na Krakowskim Przedmieściu. Lubił spędzać czas w słynnej cukierni Semadeniego, gdzie codziennie pił kawę i przeglądał prasę przygotowywaną mu wcześniej przez kelnera. Był stałym klientem księgarni Franciszka Raczkowskiego, w której spotykali się miłośnicy książek, aby obejrzeć nowe wydawnictwa oraz zdobyć potajemnie nieocenzurowane pozycje. Przyjaźnił się ze znanym lubelskim lekarzem Mieczysławem Biernackim, nauczycielami, adwokatami, naukowcami i duchownymi.