Biernat z Lublina
(między 1460 a 1467 Lublin – po 1529)
pisarz
Uczęszczał do szkoły parafialnej w tym samym czasie, gdy na zamku lubelskim kształcili się synowie króla Kazimierza.
Pracę zarobkową rozpoczął w osiemnastym roku życia jako pisarz lub sekretarz. Pracował w Łukowie, na Pomorzu i w Krakowie.
Powrócił do Lublina około 1490 roku, pracował u kupca Łazarza, a następnie u Mikołaja Bystrama w Radlinie, w powiecie lubelskim.
Następne długie beztroskie lata spędził w Pilicy pod opieką mecenasa Jana Pileckiego, starosty lubelskiego i parczewskiego, a po jego śmierci jego najmłodszego syna Jana. Był pierwszym literatem ogłaszającym drukiem książki wyłącznie w języku polskim.
W roku 1953 odsłonięto uroczyście na gmachu Trybunału w Lublinie (po prawej stronie od głównych drzwi wejściowych) tablicę pamiątkową ku czci „ojca piśmiennictwa polskiego, wyraziciela radykalnych dążeń ludu w epoce Odrodzenia”.
W tym samym roku pojawiło się w lubelskich gazetach kilka artykułów okolicznościowych, między innymi prof. J. Krzyżanowskiego.