Kościół Bernardynów
Kościół Bernardynów pod wezwaniem Nawrócenia św. Pawła po pożarach w 1575 i w nocy z 20/21 maja 1602 został przebudowany w latach 1602–1607. Wydłużono korpus nawowy przez dodanie jednego przęsła, wydłużono i zamknięto półkoliście prezbiterium. Ściany nawy głównej, które zostały podwyższone, ozdobione zostały wewnątrz fryzem arkadowym i profilowanym belkowaniem, a sklepienie pokryto urozmaiconymi sztukateriami. W dekoracji sztukateryjnej sklepienia po raz pierwszy pojawia się tu motyw serca. Wschodni szczyt kościoła ozdobiony został ornamentem okuciowym i zwieńczony smukłą sygnaturką. Ornament zaczerpnięty został bezpośrednio z ryciny Jana Vredemana de Vries z serii zwanej „Dorica – Ionica”, oznaczonej literami E.W. według egzemplarza Biblii Jagiellońskiej z Krakowa.
